Тълковен речник

Тълковен речник и Съновник

---------- - Намерени са 3095 думи от търсенето
поместя се - поместиш се, мин. св. поместих се, мин. прич. поместил се, св. — вж. помещавам се.
понеделник - мн. понеделници, (два) понеделника, м. Денят след неделя и преди вторник. // прил. понеделничен, понеделнична, понеделнично, мн. п...
портретист - мн. портретисти, м. 1. Художник, който рисува портрети. 2. Писател, който умело описва образите на героите си.
посвещение - мн. посвещения, ср. 1. Надпис на произведение, в който се посочва лицето, на което е посветено. 2. Встъпителна част на произведени...
постепенен - постепенна, постепенно, мн. постепенни, прил. Който се извършва на последователни степени, плавно, без скокове. Постепенен преход....
постижение - мн. постижения, ср. Нещо, постигнато в някаква област; висок резултат, успех. Голямо постижение.
построение - мн. построения, ср. 1. Построяване. 2. Организация, система, концепция, идея, мнение, схващане. Логически построения.
потребител - потребителят, потребителя, мн. потребители, м. Човек, който задоволява потребата си от нещо чрез купуване; купувач, консуматор.
потребност - потребността, мн. потребности, ж. Необходимост, нужда, потреба.
потрудя се - потрудиш се, мин. св. потрудих се, мин. прич. потрудил се, св. Трудя се малко или в определен единичен случай.
поучителен - поучителна, поучително, мн. поучителни, прил. Който служи за поучение, поука; обогатяващ със знание, опит. Поучителна книга.
похождение - мн. похождения, ср. Любовно приключение.
почервенея - почервенееш, мин. св. почервенях, мин. прич. почервенял, св. — вж. почервенявам.
почтителен - почтителна, почтително, мн. почтителни, прил. 1. Който се отнася с почит. Почтителен човек. 2. Който изразява почит. Почтителен по...
поще ми се - мин. св. пощя ми се, мин. прич. пощял ми се, св. — вж. пощява ми се.
преболи ме - мин. св. преболя ме, мин. прич. преболяло ме, св. — вж. преболява ме.
преброител - преброителят, преброителя, мн. преброители, м. Човек, който преброява при гласуване.
предимство - мн. предимства, ср. Качество, състояние или заслуга, които нареждат някого или нещо пред други. Предимства на автомобила. Давам пр...
предходник - мн. предходници, м. Този, който е бил преди друг; предшественик.
презморски - презморска, презморско, мн. презморски, прил. 1. Който се намира отвъд морето. 2. Който е предназначен за пресичане на морето. Пре...
Всички думи от тълковния речник по азбучен ред: