| дни - Намерени са 101 думи от търсенето |
|---|
| юни - неизм. Шестият месец от календарната година. |
| бъдни - неизм. Бъдни вечер. Вечерта срещу коледа. |
| задник - мн. задници, (два) задника, м. 1. Задни седалищни части от тялото на човек или животно; дупе, дирник. 2. Спец. Задна част на дреха... |
| бъдник - мн. бъдници, (два) бъдника.1. Пън, който се слага да гори в огнището на бъдни вечер.2. Диал. Обредна пита или баница с пара, които... |
| съдник - мн. съдници, м. Лице, което преценява, съди нещо. Мой съдник. |
| рудник - мн. рудници, (два) рудника, м. Място, където се копае руда, каменна сол, въглища и др.; мина. |
| ледник - мн. ледници, (два) ледника, м. Подвижна ледена маса, образувана във високопланински или полярни области. // прил. ледников, ледник... |
| медник - мн. медници, (два) медника, м. Котел, изработен от мед (бакър). |
| редник - мн. редници, м. 1. Спец. В армията — най-низше воинско звание и човекът, който го носи. 2. Разг. Човек, който не заема ръководно м... |
| гладник - мн. гладници, м.Пренебр. Лаком човек или животно, които ядат много, които са ненаситни на храна. |
| задница - мн. задници, ж. 1. Задни части на животно или на човек (заедно с краката). 2. Задна част (на кола, каруца и др.) (заедно с колелат... |
| воднист - водниста, воднисто, мн. воднисти, прил.1. Който съдържа повече от нормалното вода. Воднисто място.2. Прен. Блед, ненаситен по тон.... |
| лудница - мн. лудници, ж. 1. Болница за душевноболни, луди. Отивам в лудницата. Лежа в лудницата. 2. Прен. Неразбория, безредие или голям шу... |
| надница - мн. надници, ж. Възнаграждение, което се дава за еднодневен труд. Искам по-голяма надница. |
| подница - мн. подници, ж. Остар. Глинен съд за печене на хляб. |
| роднина - мн. роднини, м. и ж. Човек по отношение на някого, с когото има кръвни връзки; родственик, сродник. Имам много роднини. // прил. р... |
| плодник - мн. плодници, (два) плодника, м. Част от цвят на растение, в която се развиват семената. |
| сводник - мн. сводници, м. Лице, което се занимава със сводничество; сутеньор. |
| сродник - мн. сродници, м. Сроден (в 1 знач.) човек; роднина, близък. |
| угодник - мн. угодници, м. 1. Човек, който угодничи; ласкател, мазник. 2. Според религиозните представи — светец, праведник, служител на бог... |