| -о--к- - Намерени са 29 думи от търсенето |
|---|
| боракс - само ед.Спец. В химията - натриева сол на безцветни кристали, която се използва в стъкларската промишленист, керамиката, металурги... |
| борика - мн. борики.Бор. |
| войска - мн. войски, ж.Въоръжените сили на една държава или част от тях.// прил. войскови. |
| готика - само ед.Средновековен архитектурен стил в Западна Европа, който се характеризира с островърхи кули, арки, сводове и с изобилие на ... |
| довека - нареч. Завинаги, вечно (до края на живота ми или до края на света). Ще живеем заедно довека. |
| доилка - мн. доилки, ж. Уред за механично доене на животни. |
| дотука - нареч. Дотук. |
| доячка - мн. доячки, ж. Жена дояч. |
| поръка - мн. поръки, ж. Това, което се поръчва, заръчва, обикн. като съвет, желание, воля; препоръка, задача. Имам поръка да уча. |
| горски - горският, горския, мн. горски, м.Разг. Длъжностно лице - пазач на гора. |
| довеки - нареч. Довека. |
| кодекс - мн. кодекси, (два) кодекса, м. 1. Сборник от закони за една сфера на обществения живот. Семеен кодекс. Процесуален кодекс. 2. Прав... |
| колики - колика, ж. Спец. В медицината — остри стомашно-чревни болки. Бебетата понякога имат колики и плачат много. |
| комикс - мн. комикси, (два) комикса, м. Приказка или приключенски разказ, предадени с поредица от картинки и кратки текстове, поместени в с... |
| конски - конска, конско, мн. конски, прил. 1. Който е на кон или е от кон. Конски бяг. Конско месо. Конска глава. 2. Който е предназначен з... |
| логика - само ед. 1. Спец. Наука за законите и формите на мисленето. 2. Ход и последователност на разсъжденията; свързаност, обусловеност. ... |
| моникс - само ед. 1. Маса с дупки за билярд. 2. Игра с топки върху такава маса, като целта е топките да влязат в отворите. |
| морски - морска, морско, мн. морски, прил. Който се отнася до море. Морско дъно. Морски бани. • Морска болест. Общо неразположение, причине... |
| мотика - мн. мотики, ж. Ръчно земеделско сечиво за окопаване на различни култури — метален полукръг с дълга дървена дръжка. |
| поилка - мн. поилки, ж. Съд, в който се поят домашни животни. |