| ориент - Намерени са 15 думи от търсенето |
|---|
| ориентир - мн. ориентири, (два) ориентира, м. Предмет или белег, поставен за ориентиране; това, което служи за ориентиране. |
| ориенталец - мн. ориенталци, м. 1. Жител на Ориента. 2. Човек, който наподобява с поведение и култура жителите на Ориента. |
| ориенталка - мн. ориенталки, ж. Жена ориенталец. |
| ориентация - мн. ориентации, ж. 1. Определяне на местоположението. 2. Способност, умение за определяне на местоположението. Нямам никаква ориен... |
| ориентирам - ориентираш, несв. и св.; какво/кого. 1. Определям направление или местоположение. 2. Давам указания, помагам на някого да се справ... |
| ориенталист - мн. ориенталисти, м. Учен, който се занимава с езика, културата, историята на източните народи. |
| ориенталски - ориенталска, ориенталско, мн. ориенталски, прил. 1. Който е присъщ на Ориента или е свързан с него. Ориенталски стил. Ориенталски ... |
| ориентализъм - само ед. Съвкупността от особеностите на народите от Ориента. |
| дезориентация - мн. дезориентации, ж. 1. Изгубване на посоката на движение или на знанието за положение в пространството. 2. Прен. Състояние на не... |
| дезориентирам - дезориентираш, несв. и св. Лишавам от правилна ориентация; заблуждавам. |
| ориенталистка - мн. ориенталистки, ж. Жена ориенталист. |
| преориентация - само ед. Преориентиране. |
| ориентировъчен - ориентировъчна, ориентировъчно, мн. ориентировъчни, прил. 1. Който служи за ориентиране. Ориентировъчно проучване. 2. Приблизителе... |
| ориенталистика - само ед. Спец. Съвкупност от научни дисциплини, изследващи Ориента. |
| преориентирам се - преориентираш се, несв. и св. 1. Ориентирам се в друга посока. 2. Променям обекта на внимание, поддръжка, проучване и др. // същ. ... |